การหาไอเดียเริ่มต้นจากรอบๆ ชุมชน โดยพวกเขาคิดว่าต้องเกี่ยวกับธรรมชาติ และให้ประโยชน์กับชุมชนของตัวเองด้วย นูรุดดีน เจะปี ผู้ร่วมโครงการ สะท้อนถึงอัตลักษณ์ของตนเองที่คนในครอบครัว และเครือญาติ ทำประมง ขณะที่วัฒนพงศ์ เพชรรัตน์ ชอบกินหอยนางรม ของดีขึ้นชื่อเมืองสุราษฎร์ธานี แต่ติดปัญหาเรื่องความสะอาดของหอยที่มักจะมีเศษดินปนเปื้อนทำให้ท้องเสีย เมื่อทั้งสองมาจับคู่กันจึงเกิดเป็นไอเดียสร้างสรรค์ “เครื่องล้างหอยนางรม หรือ Clean Oyster”

การสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ไม่ได้มีแค่นักเรียน กับครู ที่ช่วยกันทำ แต่ชุมชนประมง และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาช่วยเหลือและให้คำแนะนำ ทำให้เครื่องล้างหอยนางรมถูกพัฒนาตอบโจทย์ผู้ใช้ และใช้ประโยชน์ได้จริงๆ